Συντάκτης: ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Η καταστολή δεν έχει σύνορα, αλλά ούτε και η αλληλεγγύη!

    Μετά από 5 ημέρες κράτησής μας στη ΓΑΔΑ, αφεθήκαμε ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους α) απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, β) παρουσίαση στο τμήμα μια φορά το μήνα και γ) χρηματική εγγύηση 3000 ευρώ στον καθένα από μας.

   Σε μια περίοδο κατά την οποία η συστημική και οικονομική κρίση έχει φέρει στην εξαθλίωση μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, υπάρχει ένα καθεστώς “εξόντωσης” που επιβάλλεται σε αγωνιζόμενους ανθρώπους μέσω υπέρογκων χρηματικών εγγυήσεων. Η σκληρότητα των περιοριστικών όρων και το ύψος της χρηματικής εγγύησης που συνολικά για τους 15 φτάνει στα 45000€, καθώς και η μη δυνατότητα μείωσης του ποσού, προέκυψε από τη διαφωνία μεταξύ ανακριτή και εισαγγελέων, ως αντιστάθμισμα για την πιθανή προφυλάκισή μας που πρότειναν οι εισαγγελικές αρχές.

Από τη μέρα που συλληφθήκαμε μέχρι και σήμερα η αλληλεγγύη των συντρόφων, των αντιφασιστών, των αγωνιζόμενων ανθρώπων, αλλά και γενικότερα όλων όσων νιώθουν ότι η υπόθεση αυτή μας αφορά όλους ( εντός και εκτός “συνόρων”), απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί ανάχωμα απέναντι στους ευρύτερους κρατικούς σχεδιασμούς. Αυτό δεν αφορά μόνο τις προσπάθειες συγκέντρωσης του χρηματικού ποσού αλλά και γενικότερες εκδηλώσεις και κινήσεις αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης.

Εξαιτίας όλων αυτών των κινήσεων καταφέραμε να συγκεντρώσουμε το απαραίτητο ποσό μέσα σε ενάμιση μήνα. Ευχαριστούμε όλους όσους έδειξαν την αλληλεγγύη τους από την πρώτη στιγμή και στάθηκαν δίπλα μας, δίνοντάς μας δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε….

Το ραντεβού στους δρόμους εξακολουθεί να ισχύει…

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ!

Οι 15 συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας

( κάποιοι από τους οποίους είναι περήφανα εγγόνια αναρχοκομμουνιστοσυμμοριτών…)

Κείμενο που μοιράστηκε σε σχολεία στην επέτειο του πολυτεχνίου.

Τον Νοέμβρη του 1973 η κατάληψη των φοιτητών του Πολυτεχνείο εξελίχθηκε σε μια μεγαλειώδη εξέγερση λαού και νεολαίας ενάντια στη στρατιωτική χούντα. Η εξέγερση αυτή μπορεί να μην κέρδισε τα πάντα, εξασφάλισε όμως για τις επόμενες γενιές αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, δημόσιο και δωρεάν σύστημα παιδείας και υγείας, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Το σύνθημα του τότε «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ σήμερα, που όλα αυτά τα δικαιώματα δέχονται τεράστια επίθεση.

Ζούμε μια περίοδο που αυτοί που κατέχουν την εξουσία, προσπαθούν να καταδικάσουν μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων στην φτώχεια, την μετανάστευση και την απελπισία. Μια περίοδο στην οποία η κάθε ελευθερία καταστέλλεται. Η σύλληψη του γέροντα Παστίτσιου, η σκοταδιστική δράση θρησκόληπτων και εθνικιστών στο θέατρο Χυτήριο, η δημόσια διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, η διαπόμπευση και ο βασανισμός συλληφθέντων διαδηλωτών, με το ρατσιστικό παραλήρημα να αποκορυφώνεται με τα τάγματα εφόδου της χρυσής αυγής και με την επιχείρηση «Ξένιος Δίας». Όλα τα παραπάνω βρήκανε πρόσφορο έδαφος στον ρατσισμό, στον εθνικισμό, στη θρησκοληψία, στα σεξιστικά πρότυπα και την έλλειψη κριτικής σκέψης, όπως προωθούνται από τα σχολεία, την εκκλησία και τα ΜΜΕ.

Κορυφαίος εκφραστής τους, μεταξύ άλλων, είναι η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Παρουσιάζονται ως οι αντισυστημικοι τιμωροί που θα φέρουνε την δικαιοσύνη και την ευημερία. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι αντισυστημική δύναμη.

Αυτό δεν προκύπτει μόνο από τις δηλώσεις των υπαρχηγών τους (Κουσουμβρής, Ζαφειρόπουλος) ότι η Νέα Δημοκρατία τύπωνε τα φυλλάδιά τους. Δεν προκύπτει μόνο απ’ τις επίσημες δηλώσεις της Χρυσής Αυγής κατά της φορολόγησης των εφοπλιστών ή οι δηλώσεις της για πιο ομαλούς τρόπους να περάσουν τα μέτρα. Δεν προκύπτει μόνο από το γεγονός ότι προστατεύονται από τους μπάτσους και πως συνεργάζονται μαζί τους. Όλα αυτά δεν προέκυψαν συμπτωματικά. Οι ναζί είναι η μόνη λύση του συστήματος τώρα που η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο, τώρα που παιδεία και υγεία καταρρέουν , τώρα που πρέπει να μετατραπούμε σε σκλάβους που θα δουλεύουν για ψίχουλα και τώρα που το κράτος φοβάται την αντίδρασή μας. Γιαυτό επιστρατεύονται τα τάγματα εφόδου και την ναζιστική φρασεολογία, που αποσκοπούν στην τρομοκράτηση και στον αποπροσανατολισμό του κόσμου από τα πραγματικά του προβλήματα. Τα πραγματικά προβλήματα δεν είναι ο μετανάστης, δεν είναι ο διαδηλωτής, δεν είναι ο Παστίτσιος, δεν είναι ο καταληψίας μαθητής. Είναι οι περικοπές μισθών, οι απολύσεις, οι μειώσεις των συντάξεων και η καταστροφή της ζωής μας. Πάνω σε αυτά πρέπει να παλέψουμε συλλογικά και αυτά είναι ανεξάρτητα από καταγωγή, θρησκεία και φύλο.

Η Χρυσή Αυγή δεν στηρίζει τους αγώνες των βιοπαλαιστών.

Σε πολλές κινητοποιήσεις έχουμε δει τους ναζί να χτυπάνε δολοφονικά υπό την κάλυψη και την συνεργασία των ΜΑΤ τους όποιους αντιστεκόμενους. Ο παρολίγον νεκρός φοιτητής Κουσουρής, στις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις του Αρσένη, η καταγγελία της απεργίας των χαλυβουργών, ο ξυλοδαρμός μελών της ΚΝΕ που προπαγάνδιζαν την απεργία στις 7/11 και πολλά άλλα παραδείγματα, είναι ενδεικτικά του ρόλου της Χρυσής Αυγής πριν, κατά την έναρξη και στην πορεία της κρίσης. Γενικότερα, διασπά τους εργαζομένους και επιτίθεται στην όποια απόπειρα κινητοποίησής τους. Σε αυτό η απάντηση είναι οι δυναμικές και μαζικές κινητοποιήσεις για το μέλλον και τα δικαιώματα μας.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι υπέρ του φτωχού.

Εξ ορισμού, δεν μπορούν να είναι υπέρ των φτωχών, αφού η φτώχεια δεν γνωρίζει σύνορα. Ας το δούμε πρακτικά μ’ ένα απλό παράδειγμα! Η Χρυσή Αυγή με τα πογκρόμ κατά των μεταναστών προσφέρει ένα καλό διαπραγματευτικό χαρτί στους εργοδότες μεταναστών να τους εξαθλιώσουν εργασιακά. «Δέξου αυτά γιατί αλλιώς θα φωνάξω την Χρυσή Αυγή», λέει τ’ αφεντικό στον ξένο εργαζόμενό του. Απαράδεκτο, κατ’ αρχάς, να υφίσταται τέτοια εκμετάλλευση ένας εργαζόμενος σαν κι εμάς σαν και τους γονείς μας, ανεξαρτήτου χρώματος, γλώσσας ή καταγωγής. Απόγονοι μεταναστών και προσφύγων είμαστε όλοι, έχουμε μια υποχρέωση παραπάνω να μην είμαστε ρατσιστές. Πέραν αυτού, αυτό το πρόβλημα δε σταματά στον μετανάστη. Η Χρυσή Αυγή με τα «γραφεία ευρέσεως εργασίας μόνο για Έλληνες» τοποθετεί τους Έλληνες στις άθλιες θέσεις εργασίας που έχει φτιάξει για τους μετανάστες. Κατόπιν οι μετανάστες θα πάνε αλλού να δουλέψουν με χειρότερους όρους και εμείς με τη σειρά μας θα καταλάβουμε αυτές τις θέσεις τους «χρωστώντας χάρη» στη Χρυσή Αυγή κ.ο.κ. Οπότε όλος ο πληθυσμός απορροφάται σε άθλιες θέσεις εργασίας χάρη στο “θεάρεστο” έργο της Χρυσής Αυγής.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι οι «άντρακλες» που ισχυρίζονται πως είναι.

Πολλές φορές στον δρόμο κατεβάζουν μπράβους (πληρωμένους φουσκωτούς «διαδηλωτές») έτσι ώστε να φαίνονται δυνατοί. Πάντα συνεργάζονται με τους μπάτσους και πάντα έχουν την κάλυψή τους. Τα γραφεία τους είναι επί το πλείστον προστατευμένα με ΜΑΤ, ενώ σε κάθε σύγκρουσή τους με αντιφασίστες στον δρόμο φυγαδεύονται συχνά από τους μπάτσους. Η «δικαιοσύνη» επιφυλλάσει βαριές τιμωρίες για τους αντιφασίστες, είτε δικαστικά με ποινές, είτε με βασανισμούς σε αστυνομικές διευθύνσεις, είτε και τα δύο. Αντίθετα, οι χρυσαυγίτες τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης ενώ κυριολεκτικά σκοτώνουν κόσμο. Τα παραπάνω δείχνουν τόσο την θρασυδειλία τους όσο και την ψεύτικη αντισυστημικότητά τους.

Εν τέλει ο φασισμός δεν είναι ένα φαινόμενο χαμένο μέσα στα σχολικά βιβλία. Ο φασισμός θα μας αγγίξει όλους. Οι βομβιστικές επιθέσεις του δηλωμένου ρουφιάνου της ΕΥΠ (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών), Μιχαλολιάκου, το 1978, η κρυπτεία για την οποία κάνει λόγο ο Κασιδιάρης (κρυπτεία= βγαίνω βράδυ και σφάζω κόσμο), οι απειλές κατά της δημοσιογράφου που δεν σηκώθηκε στο «εγιούρθητου» κτλ είναι η τρομοκρατία που προσπαθούν να καθιερώσουν στο δρόμο. Οι «χρυσές εποχές της χούντας», οι κραυγές «heil Hitler» είναι η προέκταση της δημοσιογραφικής φίμωσης, της άγριας κρατικής καταστολής, της περιστολής ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, είναι η θεσμική τρομοκρατία που προσπαθούν να επιβάλλουν. Σαν καλοί υπηρέτες του συστήματος προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι είναι προς όφελός του να χάσει ακόμα περισσότερη επιρροή στα κοινά, έως και ολόκληρη την ελευθερία του.

Δεν θα τους περάσει! Το μέλλον θα κριθεί από εμάς και την μαχητικότητά μας. Καμιά ανοχή στους εχθρούς της ελευθερίας, ούτε στα σχολεία, ούτε πουθενά. Δε θα καταφέρουν να εμποδίσουν τον αγώνα μας για καλύτερα μεροκάματα, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για δημοκρατικά δικαιώματα. Το σύνθημα «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» θα νικήσει για άλλη μια φορά.

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Κέρκυρας

Κυριακή 28η Οκτωβρίου 2012. Ως αντιφασιστική πρωτοβουλία Κέρκυρας, αποφασίσαμε να παρέμβουμε στην τελετή κατάθεσης στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων, στο παλαιό λιμάνι της Κέρκυρας. Ο σκοπός των εκατό περίπου αντιφασιστών που συγκεντρωθήκαμε στο χώρο του μνημείου, ήταν να υπερασπιστούμε τον αντιφασιστικό χαρακτήρα της ημέρας, εμποδίζοντας τους φασίστες της χρυσής αυγής να καταθέσουν στεφάνι. Θεωρούμε μέγιστη προσβολή στους πεσόντες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να καπηλεύονται τη μνήμη τους οι νεοναζί τιμητές του Χίτλερ, των Χιτών και των ταγματασφαλιτών.

Με την άφιξή μας στο σημείο, δεχτήκαμε αμέσως τις απειλές των ασφαλιτών, προκειμένου να αποχωρήσουμε από την πλατεία. Αμέσως μετά, κατέφτασε μια διμοιρία ΜΑΤ και μοτοτοσυκλετιστές της ομάδας ΔΙΑΣ, οι οποίοι, θεωρώντας προφανώς περιττή οποιαδήποτε άλλη κουβέντα, ξεκίνησαν επίθεση, σπρώχνωντας και χτυπώντας μας με κλωτσιές και με τις ασπίδες τους. Αποτέλεσμα της απρόκλητης αυτής επίθεσης ήταν να τραυματιστούν ελαφρά τέσσερις αντιφασίστες και να κατορθώσουν να μας απωθήσουν 3-4 μέτρα προς τα πίσω.

Η στάση της αστυνομίας ήταν προκλητική και επιθετική σε όλη τη διάρκεια της παρέμβασής μας. Κάθε τόσο συνέχιζαν να μας σπρώχνουν, προκειμένου να κερδίσουν λίγα μέτρα ακόμα, μας επιδείκνυαν τα δακρυγόνα τους, ενώ κάποιοι είχαν τα χέρια τους τοποθετημένα πάνω στα περίστροφά τους. Αποκορύφωμα ήταν ο ξυλοδαρμός και η απόπειρα σύλληψης συντρόφου που δεν ανέχτηκε τον τραμπουκισμό των ματατζήδων και την εμμονή τους να μας διώξουν απ’ την πλατεια.

Την ίδια στιγμή, στην απέναντι πλευρά της πλατείας, δέκα χρυσαυγίτες προσπαθούσαν να ακουστούν, φωνάζοντας “τσεκούρι και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά” και άλλα τέτοια “πατριωτικά” συνθήματα.

Η τελετή ολοκληρώθηκε, με τη χρυσή αυγή να μην καταθέτει τελικά στεφάνι. Αφού οι δέκα χρυσαυγίτες φυγαδεύτηκαν από την αστυνομία, πραγματοποιήσαμε πορεία προς το χώρο της παρέλασης, για να ενωθούμε με τον υπόλοιπο κόσμο που διαμαρτύρονταν ενάντια στα μέτρα οικονομικής εξόντωσης της κοινωνίας. Αυτό δεν κατέστη εφικτό, αφού τα ΜΑΤ μας ακολούθησαν μέχρι το πεντοφάναρο, όπου και τελικά μας έκλεισαν το δρόμο. Παρά τον αστυνομικό κλοιό, εμείς παραμείναμε στο σημείο φωνάζοντας συνθήματα για περισσότερο από μια ώρα, οπότε και αποχωρήσαμε συνεχίζοντας την πορεία προς το κέντρο της πόλης.

Το επιστέγασμα της αστυνομικής παραφροσύνης ήταν η σύλληψη ενός αγωνιστή την επόμενη ημέρα, μέσα στο σπίτι του και μπροστά στα μάτια της οικογένειάς του. Σύμφωνα με την αστυνομία, συνελήφθη διότι φωτογράφησε τα γεγονότα και ανάρτησε τις φωτογραφίες στο ίντερνετ. Οι κατηγορίες που του αποδώθηκαν από την αστυνομία για την πράξη του αυτή, ήταν απρόκλητη έργω εξύβριση αστυνομικού, παράβαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων (!) και το ανήκουστο άρθρο 191 του ποινικού κώδικα που αναφέρεται σε “διασπορά ψευδών ειδήσεων ή φημών που μπορούν να θίξουν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, την εμπιστοσύνη στο εθνικό νόμισμα ή στις ένοπλες δυνάμεις”. Μάλιστα εκδόθηκε και ένταλμα έρευνας για το σπίτι του, όπου και μεταφέρθηκε σιδεροδέσμιος προκειμένου να κατασχεθεί ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και μία φωτογραφική μηχανή του.

Το σημερινό καθεστώς έκτακτης ανάγκης διαστρέφει κάθε έννοια λογικής: η φωτογράφιση αστυνομικού που χτυπάει πολίτες είναι “παραβίαση προσωπικών δεδομένων”. Η δημοσίευση γεγονότων που διαδραματίστηκαν σε δημόσιο χώρο είναι “διασπορά ειδήσεων που θίγει το κύρος της χώρας”. Την ίδια στιγμή, η διαπόμπευση διαδηλωτών με τη δημοσίευση των φωτογραφιών τους στα ΜΜΕ γίνεται “για την προάσπιση της δημόσιας τάξης”.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε κίνηση που θίγει το φασιστικό παραμάγαζο της χρυσής αυγής συκοφαντείται και καταστέλλεται ανελέητα, όπως αποδείχθηκε και με τον βασανισμό στη ΓΑΔΑ των 15 συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπορείας στην Αθήνα.

Είναι γνωστή από το παρελθόν η κατά καιρούς σύμπραξη του κράτους με το φασιστικό παρακράτος. Στη σημερινή όμως συγκυρία της οικονομικής αφαίμαξης του λαού και της καταπάτησης κάθε έννοιας δικαιώματος, με την κοινωνική έκρηξη να είναι προ των πυλών, το κράτος χρειάζεται το ακροδεξιό του χέρι περισσότερο από ποτέ, για να καταστείλει το λαϊκό κίνημα που βρίσκεται σε άνοδο.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ